خاطر عاطر

شاید داستان ملانصرالدین را شنیده باشید. زمانی که بچه‌ها در کوچه او را اذیت می‌کردند؛ ملا برای خلاصی از دست آنها به دروغ گفت در فلان کوچه آش نذری می‌دهند. بچه‌ها باور کردند و آش آش گویان به سمت آن کوچه رفتند! مردم هم که آنها را دیدند با بچه‌ها همراه شدند!! آنقدر این جریان شدت گرفت که ملا با خود گفت نکند واقعاً آش می‌دهند که این همه آدم به آن سمت می‌دوند!؟ شروع به دویدن کرد!
⬅️ این داستان جامعه ما در عصر معاصر است. بسیاری از افراد بدون اینکه درباره مسئله اطلاع داشته باشند صرف اینکه تعداد زیادی از آن تفکر پیروی می‌کنند، حتی به غلط با آن همراه شده و آن موضوع را حق می‌پندارند.
آیا به راستی اعتقاد اکثریت به یک موضوع، باعث حقانیت آن موضوع می‌شود؟ در چه مواردی می‌توانیم اکثریت را ملاک قرار دهیم؟
خداوند در برخی آیات قرآن می‌فرماید:
أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(یونس؛ ۵۵)
بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ(عنکبوت؛ ۶۳)
این آیات دل انسان را محکم می‌کند. چرا که گاهی برخی افراد از کم بودن رهروان راه حق ترس دارند، لذا مسیرشان را عوض می‌کنند.
حضرت امیر علیه السلام میفرمایند: در مسیر هدایت از کمی رهروانش، احساس تنهایی و وحشت نکنید. (خطبه ۲۰۱؛ نهج البلاغه)

اکنون ما در رسانه‌ها، در عصر تکنولوژی گرفتار این مسئله شده‌ایم و اگر ببینیم مطلبی بسیار تکرار می‌شود گمان می‌کنیم درست است و در صورت پشت کردن به آن از جمع عقب می‌افتیم.

این فن در رسانه به فن ارابه و واگن معروف است.گویا عده‌ای سوار بر ارابه مسابقه می‌دهند؛ ارابه‌ای که در آستانه حرکت است! اگر همراهی نکنید عقب خواهید ماند! در نتیجه باید برای همگامی با آنها تلاش کنید.

جالب اینکه در برخی موارد شاهد ضرب المثل های اشتباه در این مورد نیز هستیم مثل خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو!! اگر بخواهیم به این ضرب‌المثل عمل کنیم باید گاهی با ارزش‌های انسانی و دینی و اخلاقی مخالفت کرده و مغایر با آنها حرکت کنیم. پس بهتر است در این مواقع رنگ خدایی بگیریم و بر جماعتی که این رنگ را دارند همسو شویم.
صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ۖ(بقره؛ ۱۳۸)
رنگ خدایی (بپذیرید! رنگ ایمان و توحید و اسلام؛) و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر است؟! و ما تنها او را عبادت می‌کنیم.